Karolina Południowa, Stany Zjednoczone, 1964 rok. Czternastoletnia Lily Owens żyje z piętnem śmierci swojej matki, do której się przyczyniła. Wychowywana jest na farmie brzoskwiń przez brutalnego ojca, który znęca się nad nią fizycznie i psychicznie. Oparcie znajduje jedynie w czarnoskórej niani, Rosaleen.
W kraju następuje przełom, a opiekunka pragnie stać się jego częścią i móc oddać swój głos w wyborach, jednak w wyniku niefortunnych wydarzeń, trafia do więzienia. Brutalnie pobita, trafia do szpitala, skąd Lily potajemnie pomaga jej się wydostać pod nosem strażnika. Plan ucieczki jest jasny: Tiburon. Do tego miasteczka prowadzą ślady zmarłej matki dziewczynki. Tam trafiają do różowego domu czarnoskórych kobiet, sióstr Boatwright, które są pszczelarkami. Lily i Rosaleen są tam bardzo mile widziane, jednak dziewczynka naprawdę chciałaby dowiedzieć się czegoś więcej o swojej matce. Tylko czy może zaufać siostrom?
Najważniejszą rolę w powieści odgrywają pszczoły, dzięki którym Lily odnajduje trop swojej matki. Obrazek Czarnej Madonny staje się jej drogowskazem. Dodatkowo pszczoły mają tutaj ukryte, ale jakże istotne, znaczenie. Mianowicie w ulu najważniejszą rolę pełni królowa, która jest matką wszystkich pszczół w ulu. Pełni ona funkcję obecnej – Czarna Madonna – i nieobecnej już kobiety – zmarła matka Lily. W ulu znajdują się też pszczele robotnice, których zadaniem jest pielęgnowanie królowej – siostry Boatwright, które kontynuują rodzinne tradycje. Lily natomiast jest samotną, zagubioną pszczołą, która próbuje znaleźć swoje miejsce.
„Królowa, ze swojej strony, jest siłą jednoczącą społeczność; jeśli usunie się ją z ula, robotnice szybko wyczuwają jej nieobecność. Po kilku godzinach, lub nawet jeszcze krótszym czasie, zdradzają wyraźne symptomy bezkrólewia.”
– Man and Insects (Ludzie i owady)
Powieść osadzona jest w trudnych czasach. Po raz pierwszy czarnoskórzy mają posiąść prawa obywatelskie. Nie podoba się to białej części społeczeństwa, a rasizm przybiera na sile. Dochodzi do konfliktów na tle rasowym.
Warto też przybliżyć tutaj postać Czarnej Madonny. W powieści jest przedstawiona jako figura matki wszystkich ludzi. Ten posąg daje pocieszenie w trudnych chwilach, a modlitwa do niej wypełnia pustkę w sercu. Łączy ona wszystkie kobiety na ziemi, nadaje spokój i harmonię.
Podsumowując, Sekretne życie pszczół to bardzo ciepła i kobieca opowieść, która pozwala z innej perspektywy spojrzeć i docenić otaczający nas świat. Bardzo mądra, uniwersalna powieść, która znalazła miejsce w moim sercu. Jest subtelna i delikatna, a każdy wyniesie z niej wartość dla siebie. Dodatkowo w towarzystwie pszczelich robotników, osłodzona miodem do ostatnich stron. Trudno nie polecić tej powieści!
Tytuł: Sekretne życie pszczół
Tytuł oryg.: The Secret Life of Bees
Autor: Sue Monk Kidd
Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
Data wydania: 10-02-2021
Przekład: Andrzej Szulc
Moja ocena: 9,5/10
